Sapa ♡
Blijf op de hoogte en volg Berdien
21 Augustus 2014 | Vietnam, Lào Cai
Stel je voor.. je bent net uit je slaap gehaald door de buschauffeur omdat je op bestemming bent aangekomen. Je wordt vriendelijk doch dringend verzocht zo snel mogelijk uit te stappen. Op het moment dat je uitstapt, heb je geen idee waar in Hanoi je bent. Voor je staan gemiddeld 10 taxichauffeurs te vechten om je aandacht. Of je even snel wilt beslissen waar je heen gaat en er daarbij voor zorgt dat je niet afgezet wordt. Wij kunnen er maar niet aan wennen. Wel worden we steeds beter in negeren en gewoon de tijd nemen.
8 km van het centrum volgens meneer de taxidriver. Af weten te dingen naar 80.000 dong voor de rit (2,80 euro).
2.5 kilometer later waren we bij de straat waar wat backpackershostels zijn. Meneer boos, want hij wilde 100.000. Hmmm, wij en taxichauffeurs zijn geen match ;) Veel te vroeg in Hanoi, ontbijt weten te scoren in een leuk hostel waar we meteen een kamer voor de laatste 2 nachten hebben geboekt. Ze houden er van feestjes, wij ook! Match :)
Uiteindelijk besloten geen tour te regelen naar Sapa, maar alleen een busticket te boeken. Dit is een goede keuze geweest :) Relax...
De dag gevuld door Hanoi te verkennen. Gezien welke souveniertjes we ook daar kunnen kopen. (Hoeven we er niet zo lang mee rond te reizen). Lekker biertjes gedronken op een terras aan het meer, cocktails bij het hostel en toen was de tijd daar. Hiephoi! We mogen alweer in de bus slapen! Ja.. we weten inmiddels dat we iets gaan meemaken. Dit keer hadden we prima plekken, gezellige medereizigers en een heerlijk warm deken. Fijn:)
Juich niet te vroeg...
Om 5.00 werden we uit de bus gezet. Zijn we in Sapa? Arrivaltime is 5.30 dus het zou kunnen. Deze vraag bleek weer eens veel te lastig. Gelukkig staat hier op elke winkel het adres. We zijn in lao cai. Ze willen ons in een andere bus hebben. Onze backpacks met nog 2 backpacks in de andere bus gezet. De andere 2 hadden overigens geen eigenaar. Nog steeds was niet duidelijk wat ze wilden. De rest moest namelijk in de bus blijven. Vragen stellen is onzin, de antwoorden zijn veel te moeilijk. Hoe lang duurt het nog? Moeten wij ook overstappen? Waar zijn we? It's way to hard to answer them. Maar goed... onze bags gingen weer uit de bus. Toch niet met deze bus, terug naar de andere. Oww wacht.. nee van daar moesten we weer naar de andere bus. Hallooo, het is 5 uur in de nacht! In the end zat iedereen om 5.40 toch in de andere bus. Time to sleep again :) Sapa
In de regen een leuk hotel gevonden waar we meteen in konden. Gelukkig hebben we besloten geen tour te boeken vanuit Hanoi. We zijn dus vrij om te kunnen slapen :)
Om 2 uur ontbeten, tour geregeld en het schattige sapa verkend. Heel erg leuk hier. Alleen de mensen van de minority volken die in de bergen wonen zijn om knetter van te worden. You buy from me? You buy from me later! You said you buy from me maybe, so now you buy from me! You go trekking with me? Later! Ze lopen gerust met je mee en zelfs als je het balkon van een restaurant op vlucht ben je niet veilig. Uiteindelijk hebben we voor een mooi prijsje twee armbanden gekocht.Trekking - Sapa
We wilden graag met een groep lopen, dit betekende helaas dat we niet het zwaardere pad konden kiezen en dat er waarschijnlijk veel toeristen dezelfde weg lopen. Wel gezelliger :)
We zijn deze dag veel opgetrokken met een ouder Nederlands echtpaar. Zij doen zoiets gaafs! Ze fietsen van China naar onder in Vietnam en verder! Leuke verhalen :) Pap en mam, mss iets voor jullie :p
Verder wordt onze reis voor jullie misschien wat saai. Ook deze wandeling over smalle modderpaadjes en locale wegen langs de rijstvelden was weer geweldig. Wat een uitzichten! Het is hier zo ontzettend mooi, we storen ons niet eens aan de massa's toeristen. Alle verschillende kleuren groen maken dit heel speciaal. De foto's staan op Facebook!
Wij waren de enige van de groep die een nachtje in een homestay gingen slapen. Vanaf half 3 hadden we dus een privatetour die eigenlijk dubbel zo duur geweest zou zijn. Lucky girls!
Op naar onze slaapplaats! Nice, net als met Mark in Chiang Mai het hutje op de hei effect ervaren! Niets bleek minder waar te zijn. Onze homestay heeft alles wat ik er niet verwachtte; een warme douche, matrassen, wifi en zelfs de kroeg hoeven we niet te missen. Het is er allemaal!
Om toch wat dichter bij het door ons voorgestelde villageleven te blijven, besloten we te douchen in de rivier en de wifi lekker uit te laten. Bij de rivier bleek hoe massaal het is, heel veel jongeren. Ook hier wordt het weer duidelijk hoe klein ons wereldje is. Bij de rivier kwamen we een stel tegen. Toen we vertelden dat we uit Ammerstol kwamen zeiden ze dat ze dat al dachten. Ik lijk immers wel heel erg op de zus van Peter. Laat dat nu mijn broertje zijn! Het bleek het zusje van de exvriendin van Emiel te zijn. Het roodwit feest is haar niet onbekend. Erg toevallig en gezellig! Extra grappig is dat twee jaar geleden haar zus mij heeft gespot in Chiang Mai!
We moesten om 5 uur thuis zijn bij onze homestayfamily. Keurig fris gewassen kwamen we bij ze aan. We zouden eerst met vier slapen, maar de homestay van 8 Amerikaanse meiden was overboekt. Onwijs gezellige meiden :)
Leuke avond gehad en heerlijk gegeten! Na het diner de bamboobar in town gecheckt! Toevallig van een Nederlander. We ontkomen er echt niet aan... Nederland is overal! Nice but not nice...
Wel weer erg gezellig!
Op onze harde matrasjes hebben we heerlijk geslapen! Time for breakfast! Pannenkoeken voor ontbijt! Het lijkt wel feest! I love it!
Na het ontbijt vervolgden we onze trekking. Eerst met de hele groep, maar al snel bleek dat we te makkelijk liepen in vergelijking met de rest. Onze 6.5 maand zwangere gids besloot dat we wel het moeilijke pad konden lopen. Dwars door het bambooforest en over paadjes zo breed als je voet. Balancerend over deze paadjes liepen we door de rijstvelden. Het is en blijft hier zo onwijs mooi! De wolken hangen laag in de bergen wat het plaatje compleet maakt. Geweldig om hier te mogen zijn. Gezien het de nacht geregend heeft, waren de paadjes heerlijk slipperig... Gelukkig hadden we naast onze zwangere gids 2 andere dames bij ons. Wanneer wij bijna uitgleden, waren zij er om ons te ondersteunen. Hoe ze het doen, geen idee! Maar grip hebben ze! Op hun slippers!
Wij dachten dat deze dames bij de gids hoorden. Wij heel netjes wat souvenirs die we sws wilden hebben bij hen gekocht. Bleek dat onze gids de dames helemaal niet kende. Ze lopen blijkbaar het hele eind mee om iets te kunnen verkopen. Zware baan hoor! Wij zijn ze dankbaar voor de hulp!
Rond 2 uur hebben we onze gids hartelijk bedankt voor de toffe tour! Ze spreekt goed Engels en heeft ons inzicht gegeven in de bijzondere cultuur van de minority people. De cultuur ..
Inmiddels heb ik met een aantal culturen kennis mogen maken. Toch verwonderen ik me elke keer opnieuw. Hoe bijzonder is het, dat mensen in deze wereld vasthouden aan hun specifieke cultuur. Het is namelijk zeker niet zo dat het moet, of dat het de standaard is om zo te leven in Vietnam. De mensen houden van hun cultuur en dragen deze daarom nog steeds uit. Onze gids heeft ons veel kunnen vertellen. Dingen waar we nu nog om moeten lachen, bijvoorbeeld de naamkeuze van de eerstgeborene van een gezin. De hele familie komt bij elkaar en er worden een aantal namen die bij de familie horen voorgedragen. Het hele gezelschap gaat vervolgens stemmen welke naam het beste past bij het kindje. De meeste stemmen gelden, hoe democratisch ;)
De mensen hebben cadeaus voor de eerstgeborene. De broertjes en zusjes van dit kindje worden overigens gewoon geboren. Geen feestje of iets. Ook verjaardagen gaan voorbij. Ze vieren alleen kerst en oud en nieuw. De geschiedenisboeken waaruit we les geven zijn hier tot leven gekomen. De mensen weven hier op een ouderwets weefgetouw, ze maken van hennep het touw om mee te weven en ook de kleur indigo die ze gebruiken voor hun kleding halen ze uit een plantje. Ik vind het knap! Bijzonder om de vrouwen zo bezig te zien. De mannen zorgen voor het huishouden. Zij werken thuis als ze niet in de bergen aan het werk zijn. Zij zorgen dus ook voornamelijk voor de kinderen. Als ze in de bergen aan het werk zijn, halen ze er hout/ bamboe vandaan om een huis van te maken. Er wordt hier veel en gemoedelijk samengewerkt. Eigenlijk zie je nooit iemand alleen op een klus. Hiernaast zie je de meest geniale dingen terug. Water wordt bijvoorbeeld ingezet om een maalstok in beweging te krijgen. Allemaal erg back to basic, maar het werkt nog steeds!
Eenmaal terug in de bewoonde wereld hebben we gedaan waar we goed in zijn. Genieten :)
Flesje dalat wine, lekker eten en ditmaal 2 Israëlische tafelgenoten. Bleek dat mijn beeld van Israël compleet verkeerd is! Interessante gesprekken gehad met deze jongens. Het heeft mijn beeld van Israël in positieve zin veranderd :)
Toen we het restaurant uitgezet werden, regende het keihard. Je kon surfen op de straat. Een kroeg die dichtbij is, voelt ineens heel ver. Plastic zak voor mn sandaaltjes gevraagd, jas op mn hoofd en rennen. De schade viel mee :) In de kroeg kwamen we els en marco weer tegen. Ook was er een groepsreis gezellige hollanders losgelaten. Een kroeg gevuld met hollanders en twee Israëliers. Geweldig gezellige avond. Waterpijp roken, drankspelletjes uitwisselen en gezellig kletsen. Leuke avond!Onze laatste sapadag zelf op trekking gegaan. Lang leve onze regenjasjes! Ze hebben goed dienst gedaan. Ik heb hier mijn eerste bagger waterval gezien. Best leuk een bruine waterval! Al blijven de gebruikelijke toch mooier! Na onze minitrekking was het tijd om op te warmen met een kop thee.
Op de markt hebben we wat souvenirs gekocht. Het is dat we nog twee weken moeten sjouwen met onze tassen, we hadden half sapa wel leeg kunnen kopen. Wat hebben ze veel leuks :))
Voor papa heb ik een leren riem laten maken. Echt leer liet de verkoper ons zien. Hij hield de aansteker er een tijdje bij :p Mijn eigen plastic primark riem was no good... no fire! Thanks for that, ik zou niet willen weten hoe mijn riem eruit ziet na het vuurcontact ;)
Zoals wel vaker, was er een kleinigheidje. Ik weet de maat van papa, maar de verkoper heeft geen centimeter. We konden zo snel ook niets vinden waarmee we de lengte konden bepalen. Tot we een heldere ingeving kregen. Er zit een a4tje in mn tas en deze is 30 cm lang. Werkt erg goed als centimeter :)
Als het goed is kunnen jullie mijn paps binnenkort zien lopen met een mooie Vietnameese riem :)
De rest van de regenachtige dag doorgebracht in een van de vele schattige eettentjes. Vannacht slapen we weer in de bus! Back to hanoi!
-
21 Augustus 2014 - 08:36
Gertus:
Hoi Berdientje
Echt super leuk verhaal, jij maakt ook vanalles mee op trekttocht.
Ik heb mijn Caribische reis eindelijk overleeft (geen jetlag en niet ziek) en veel gezien van Bon Bini en de andere landen waar ik allemaal ben geweest.
Nog veel plezier daar en doe de groeten aan je mede reisgenoot :p
Groetjes xx Gertussie -
21 Augustus 2014 - 10:24
Wietse:
Weer een mooi verhaal, ik zit in Friesland te overleven, hier lijkt het wel herfst. Ik kan het niet zo mooi beschrijven als jouw. Nog mooie avonturen gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley