Een reis wordt nooit saai ☆

Back in Hanoi
Nog wat vroeger dan de vorige keer liepen we in een regenachtig hanoi op zoek naar een hotel. De Israëliers wisten wel een goedkoop goed hotel. Dit was ook ongeveer het enige dat open was op dit bizarre tijdstip. Hier een heerlijke kamer met ontbijt geboekt.
Dezelfde dag nog op tour gegaan. Naar de perfume pagoda. Een door de natuur gevormde tempel. Eerst met een bootje door de rivier gevaren. We mochten van geluk spreken met de kennis die onze gids van de omgeving heeft. Hij is in opleiding en ging kijken hoe onze eigenlijke gids het deed. Hij bleek vooral goed in appen op zn BlackBerry :p
Op onze vraag of hij iets wilde vertellen over de omgeving kregen we een bijzonder antwoord. Oke, dat zijn de bergen. De bergen hebben geen naam, dus daar kan ik niet zo veel over vertellen. Je kunt wel een kat en een kikker zien in de vorm. Ohh interessant. ...! Onderweg zagen we een visser vissen mbv elektriciteit. Klinkt als een niet geheel risicovrije onderneming. Verder zijn we niet heel veel te weten gekomen.

Naar de perfume pagoda kun je met de kabelbaan of je kunt lopen. Laten wij inmiddels gevorderde hikers zijn! Wij gaan lopen! Kunnen we onderweg genieten van het uitzicht. Dachten we...
De perfume pagoda is een religieuze plaats waar veel gebeden wordt. Van januari tot en met maart ziet het hier zwart van de mensen. De rivieren vol met boten en de weg omhoog rijendik wachtende mensen.
Dit verklaarde waarom we op de weg naar boven alleen maar dichte marktkramen zagen. Geen mooi uitzicht! Tsjaa... iets vergist, maar wat je niet verteld wordt dat weet je niet! we hebben overigens wel een keurige tijd neergezet, ze waren impressed! 30 minuten ipv de gemiddeld 40 minuten! Toppers zijn wij!

De pagoda is boeddhistische tempel. Het bijzondere is dat je deze tempel vindt in een prachtige druipsteengrot. De hele tempel is door de natuur gevormd. Op de rotswanden staan diverse afbeeldingen die verwijzen naar het religieuze van deze plaats. Niet alleen boeddhistische mensen komen hier om te bidden, elk geloof kan hier terecht. Je ziet echter alleen van het boeddhisme dingen terug. Helemaal geen probleem in Vietnam, hier doen ze niet moeilijk.
Onze afgestudeerde gids weet gelukkig meer. Via een grote drakenbek (zo noemen ze het) kwamen we in de pagoda.

In de pagoda zijn verschillende soorten boeddha's te vinden. Je kunt er heen als je alleen maar meisjes krijgt, no good hier. Kun je bidden voor een zoon.
Voor de goede oogst wordt hier door menig boer gebeden. We zijn er ook eindelijk achter gekomen waarom er in veel rijstvelden grote graftomben staan. De eigenaren worden hier begraven en dan neemt boeddha de ziel het veld in. De voorouders van de huidige eigenaar helpen dan met het verkrijgen van een voorspoedige oogst. Mooie gedachte toch :)
Je kunt bij weer een andere boeddha bidden voor een baby. Dan moet je terugkomen als het kindje er is, als dank. Je kunt ook bidden voor geld en voor wat je wilt. Bovenstaande zijn de meest gebruikelijke. Op ons hoofd is een druppel gevallen toen we op een bepaalde plek waren en dat betekent geluk :) Nice! Na dit toch wel interessante verhaal mochten we de trappen af. Dit keer in de regen. Het bootje in, ook in de regen. De elektrisch vissende mannen vissen verder. Zal wel veilig zijn dus. Lekker verregend de bus in, back to Hanoi! Preparing for a night out!

Hanoi by night
Gezien ons etentje in een restaurant maar 15 minuten duurde hadden we extra veel borreltijd. Kroegen gaan hier rond 12 uur dicht, maar wij weten al beter :))
Eerst op straat gedronken met een Portugees, 3 Italianen en een Nederlander. Daarna ons met hen bij de bekende Israëlische gasten gevoegd. Barretje vol gezelligheid. Boven nog wat Vietnamezen en wat losse Aziatische nationaliteiten gesproken en zij speelden een geniaal drankspelletje! I know the rules :) Om 12 uur was het voor onze Israëlische vrienden bedtijd. Ze moesten om 06.00 opstaan. Bye bye! Enjoy your sleep, we will party on :) Om 1 uur op zoek naar de nightclub die we gezien hadden. Dicht! Oeii...
Trg naar de barstraat, dicht.. Jongen op de hoek van de straat tussen de motorbikes zei vrij zacht tegen me, you want to dance? Yesss! Naar de barstraat waar alle rolluiken omlaag waren. Rolluik omhoog, wij erin, rolluik omlaag. Yeaahh partyplace! Daar nog heel wat gezellige dansjes gedaan. Toen we thuis kwamen bleek dat een van de jongens aan marjolein had gevraagd om ze wakker te maken. Geniaal idee, zo hebben ze extra tijd voor breakfast! Geniale ideeën zijn alleen geniaal als ze gaan zoals van te voren gedacht. Dit is Marjolein en Berdien on tour, oftewel....
Ze waren zo wakker, wij heel vrolijk now you have 3 hours for breakfast! Lol! Pret! Maar degene die het voorgesteld had werd een beetje mokkig. Toen ging hij gwn in ons bed liggen! Gelukkig met zn kleren aan, maar hoe krijgen we hem hier uit! Shiitt, zo was het niet bedacht! Hulp van zn vriend hoefden we niet te verwachten. Ojjee, hoe we ook praten hij wilde er niet uit :( Kunnen wij niet slapen. Dekens jatten lukte ons! Yeaah victory is ours. Not yet.. hij had blijkbaar wel de moeite genomen hier zn kledij uit te doen. Haha, gwn dreigen met een al genomen foto. We zetten je in je onderbroek op fb als je er nu niet uit gaat. Mission completed! Ayoo! Toen waren we ineens crazy girls! Not amused. Hij had het zich vast anders voorgesteld :p

Van Hanoi naar Cat Ba gegaan om wat strand te pakken. Toen we aankwamen regende het.. Hotelletje gevonden waar niemand Engels spreekt, maar ze wel heel lief zijn. Het kost iets meer moeite maar met google translate en gebaren ben je overal thuis. We hebben er vier nachten gelogeerd. Als we binnenkwamen gingen direct de knoppen voor het warme water aan en werd de toilet rol klaargezet. Zo lief!
Dag 1 in de regen op eigen houtje trekking gedaan door het national park. We wilden het pad van 6 uur pakken en daarna met een bootje terug. Toen we aankwamen met de bus kregen we geen toegang tot het lange pad. Dont go! To dangerous! Very slippery! Dan het kleine pad, gaan we daarna naar de hospital cave en zijn we eerder terug. Ook goed. Muggen zijn er niet als het regent, leuke theorie. Even niet aan gedacht dat ze dan in het bos juist wel zitten. 15 muggenbeten p.p. later gingen we toch maar met deet aan de haal :p De route was weer leuk! Zelfuitzoeken wat de juiste weg is :) Toen we boven de bomen op het uitkijkpunt stonden was het genieten! Helaas zaten een paar tours ons op de hielen, wat een drukte. En het plateau was nog kleiner dan dat van de Christoffelberg. Wachten tot iedereen boven was, was geen optie. Op het smalle weggetje terug naar het pad diverse mensen moeten en laten passeren. Hoe zij gekeken hebben toen ze boven kwamen en de massa zagen... dont wanna know :p

Na deze trip naar de hospital cave gegaan. Er was geen bus die langs reed, dus zijn we maar gaan lopen. Ongeveer 2 km dachten we. Het bleken er 5 te zijn, maar ook dan kom je er!

Hospital cave
Cat ba is tijdens de oorlog alleen maar gebombardeerd. Wel hadden ze hier een hospital cave gemaakt. In een druipsteengrot hebben ze muren gemaakt, kamers, 3 verdiepingen en dat alles superstrak. Heel knap. Een houten trappertje wat weggehaald kon worden was het enige dat zou kunnen verraden dat er meer dan alleen een grot was (en is).

De grot heeft ongeveer in deze volgorde; een protectionroom (schrokken ons kapot van onze gids met zo'n lang geweer op ons gericht), kooking room (om voor iedereen het eten te bereiden), meetingroom, medicineroom, patiëntroom (3 in totaal, met stapelbedden. Ruimte voor ongeveer 60 patiënten, erg kleine kamers), operationroom (vertaal het vooral niet letterlijk, heerlijk vietnamees engels. 2 stuks), bathroom (1 betonnen bad), washingroom (met wasbakken). Dit is allemaal gesitueerd aan een lange smalle gang. Er was licht, geen ramen uiteraard.
Een verdieping hoger had je pas weer door dat je in een grot bent. Wat een mooie ruimte. Hier was plek voor 200 soldaten. Zij trainden hier. Er staat ook een grote tank met water voor wassen en dit is tevens de vluchtroute voor de hoge piefen die op verdieping 3 een kamer hadden. Konden ze in het water spingen. Via daar weer door een gat naar verdieping 1, naar de uitgang. Aan alles is gedacht! Erg bijzonder om dit te zien en zo ontzettend knap dat ze dit hebben kunnen realiseren!

Bij het uitgaan van de cave zag ik een random bus aankomen. Wij rennen en hij stopte :) We mochten mee. Toen we binnenkwamen zagen we dat dit helemaal geen openbare bus was. Met een luid gejuich en heel veel gezwaai/ blije gezichten mochten we plaatsnemen tussen allemaal 20 jarige?? Vietnamezen. Wat is dit? Zijn we in een schoolreisje beland? Geen idee, maar wat een onthaal! Een paar keer op de foto met mn blonde haren. Gesprekken waren onmogelijk, no english :) Keurig dichtbij afgezet! De buschauffeur heeft marjolein uitgenodigd voor een etentje. We maken het weer mee :p
De rest van de dag lkkr bijkomen op het strand.

Er zijn drie stranden op loopafstand. Lopend langs het water werd onze aandacht getrokken door een oud vietnamees mannetje op een bootje. Of we mee wilden varen. Zo verdient hij zijn geld. Na een mooi prijsje afgesproken te hebben zijn we aan boord gestapt. Dit prijsje hebben we overigens afgesproken door geld in de lucht te houden. Engels is geen optie op deze boot. De goede oude man komt niet verder dan lief lachen. Wat we precies gingen doen op dit bootje was dus ook voor ons een raadsel. We probeerden hem duidelijk te maken dat we naar cat co 3 wilden, het strand. De man peddelde ons door de baai heen. Zo kwamen we erg dicht bij de vissers. Zij wonen hier op boten in de baai. Erg leuk om te zien. Tot we wel heel erg dichtbij een huisje kwamen. We hebben sterk het idee dat de man op het bootje ons probeerde uit te huwelijken aan een jongen op dat boothuisje. Voor we het wisten lag ons bootje aan hun boothuisje vast. Moeder was erg blij om ons te zien. Alleen de twee bruiden in spé vonden het een minder goed idee. Blij toe dat ons meneertje na heel veel nee schudden zijn koers voortzette. Richting het strand?? We gingen er sterk aan twijfelen. Onderweg naar een plek waar we aan wal konden gaan konden we nog wat werkzaamheden van de vissers zien. Ik heb thuis al moeite met de kerstlampjes, maar zij halen complete visnetten uit de war. Het zal de ervaring zijn. Na flink wat bekijks te hebben getrokken als westerse meiden in deze baai, konden we aan wal. Voor zijn geleverde inspanning hebben we de goedlachse man een fooitje bovenop zijn loon gegeven. Een fijn idee dat hij dankzij onze centjes vanavond een lekkere maaltijd kan betalen :)
Dankzij deze trip waren we dichter bij cat co 3 gekomen. Na een kleine wandeling kunnen we beginnen met bijkomen op het strand.

Euhh bijkomen? De hele baai vol. Zwemmende Vietnamezen, met of zonder zwemvest. Geniaal! Leuk dat het hier zo lokaal is.

Toen we later op terras zaten, schoof ineens onze narrige Israëlische vriend aan. Hij is weer blij. In de avond naar de good bar. Beetje chillen, leuke mensen ontmoeten en poolen! Nice!
5 Vietnamezen wilden risewine met me drinken. Vooruit 1tje. Zie dan maar eens weg te komen. Geen Engels uiteraard. Maar ik schakel steeds sneller over op Google translate :) Erg leuk. De fotosessie mocht niet ontbreken en ik heb mezelf inmiddels meerdere malen voorbij zien komen op het vietnamese facebook :p

Vandaag gaan we eerst een halve dag kajakken en daarna ga ik een halve dag rotsklimmen. Zin in! Kajakken in de prachtige baai met haar opstaande rotsen en de drijvende vissersdorpen. In een lagune bleven we 20 minuten. Time to play! Op de kajak staan, eraf springen, zwemmen, erop klimmen, samen eraf vallen, dolle pret! De gids vond het wel lache, kwam een kopstand proberen op onze kajak. Mislukt.. geen ruimte. Na deze pret hadden we een mooie verdere route tegoed. We hebben zelfs de open zee gezien. Tof om daar zo dichtbij te zijn! Als je het van deze hoogte bekijkt, zou je echt denken dat je eraf valt hoor!

Na de lunch op de boot splitsen we ons voor het eerst op. Marjolein, ik ga je missen!!! Ik ga namelijk rotsklimmen! Lijkt me zo gaaf! Ik mocht als eerste de eerste klim doen. Je klimt echt de steile rotswand op. Keurig gezekerd, dus veilig.
Hop, hop en ik was boven! Leukkk! Dat was niet mijn eerste klim zeker, euhh ja wel. Bleek supersnel te zijn! Jeaah! Komt mn dorpsleventje toch van pas :)
De tweede klim ging ook goed al zat ik op 1 punt totaal vast. Je moet steeds zoeken naar grippunten voor je handen en voeten. Proberen altijd 3 van de 4 vast te hebben. Toen ik klem in een rotsspleet stond en daar omhoog moest, snapte ik het niet. Gelukkig helpt de gids, links was plek voor mn rechter voet en dan kun je ineens weer door! Dit is echt heel gaaf om te doen! Het uitzicht is zo mooi van bovenaf! Love it!

Dat ik snel boven ben wil natuurlijk niet zeggen dat ik technisch goed klim. Dit kwam bij klim 3 aan het licht. Je moet vooral werken met je benen, zo min mogelijk met je armen. Halverwege klim 3 moest ik soort om een uitstekend deel heen. Armen nodig, die waren vrij slap geworden :p Ben ik niet te beroerd om wat meer risico te nemen. Als ik mn been daar zet, moeten mn armen me even houden (wist dat dat niet zou lukken) maar het kan wel. En als ik het heel snel doe.... haha women down! Bam mt mn ruggetje tegen de rotswand! Deed mss een paar seconden pijn, ik had meer zorgen of er een krasje was op mn rug :p
De rest van de klim was meer mogelijk met benen en dus bovengekomen!

Klim 4...
Tsjaa mn armen zijn flubber. Verstandig om te stoppen. Maar.... ik ben niet altijd verstandig en ik ben er nu toch! De eerste helft met benen ging top. Vanaf dat ik mn armen op kracht nodig had... probleem! De gids heeft me keurig geholpen als ik echt armen nodig had! Nice! Boven!
Ik wil dit zeker vaker doen! Zeker op deze geweldige locatie!

Er werd nog een vijfde klim uitgezet, alleen voor de gevorderden. Samen met twee Israëlische meisjes ben ik door het water naar een eiland verderop gelopen. Flipflops aan als bescherming tegen de rotsen. Expeditie Robinson gevoel! We hoefden niets te zwemmen. Had ik niet verwacht, omdat het heel diep lijkt.

Terug op de boot naar de andere boot stopten we bij een rotswand. Wat ik daar heb gezien! Onwerkelijk!
Twån, onze vietnamese gids,
ging op zn kop als een aapje aan de rots hangen. Ongeveer 1,5 meter boven het water. Boot ging achteruit en Twån ging zn ding doen. Naar links, terug naar rechts en alsof het niet nog gek genoeg was even omhoog. Een aapje zou dit ook met respect bekijken. Geweldig! Wat een show! Tussendoor rust hij ook nog!! Je begrijpt het denk ik pas echt als je de foto's ziet!
Terug op Cat Ba hadden we inmiddels een aardige groep verzameld voor een gezellige avond in de good bar!

Morgen gaan we of door naar ha long. Maar als de zon, net als vandaag, schijnt blijven we een dag hier! Wolken is ha long, zon is cat ba. Onze natuurlijke kop en munt :)