La Isla Bonita & citylife

Isla Holbox
Vanuit Playa met de bus naar Chiquila en dan de ferry naar Isla Holbox. Dat is de normale route. Nu is er op dat ferrytraject sprake van een geniale vorm van klantjepik. Net voor de ticketofffice staan wat mannen met een speedbootje die ons voor hetzelfde bedrag naar de overkant brengen. Alleen dan sneller omdat de boot sneller is en ze niets met vertrektijd te maken hebben. Oftewel alle bagage in de speedboot, wij en nog 4 anderen erbij, zwemvest aan en gaan. Beetje lullig gezicht al die zwemvesten, maar ach.. Na een gave snelle boottocht konden we beginnen aan vijf dagen genieten van de zon, afkoelen in zee en chillen op het strand. Hoe verwend we na 1 week al zijn blijkt als we de zee hier beiden eigenlijk niet blauw genoeg vinden :p
Gelukkig weten we beide dat dit de pret niet kan drukken. Wij gaan genieten! :D Over onze op het strand chill momenten zullen we niet te veel uitweiden, dat willen we jullie in deze barre tijd niet aandoen :p
We zullen ons beperken tot onze actieve fietsdag :p Op dit eiland verplaatst iedereen zich te voet, met de fiets of in een golfkarretje. De enige auto's die je ziet zijn de auto's van de werklui die bijvoorbeeld de straten egaliseren. Dit is af en toe hard nodig omdat het hele eiland uit zandwegen bestaat inclusief kuilen en plassen. Tijdens het fietsen was het dus af en toe best spannend. Als je door een plas zo breed als de weg fietste kon je zomaar in een kuil terechtkomen waardoor je fietsje ineens 20 cm dieper in het water stond. De ene keer weet je je te redden en anders kom je midden in de plas stil te staan. Gelukkig is het water niet vies, zijn onze slippers waterproof en moet het water heel hoog komen wil het onze broekspijpen nat maken... We hebben eerst de rechterkant van het eiland verkend. Fietsend over het strand, genietend van de zon bevalt dat actief zijn prima! Naast ons in de zee zijn de vele pelikanen en meeuwen bezig met het vangen van vis en wandelen mensen over de zandbanken. Heel relaxed allemaal. Halverwege heeft Frank de fietsen over een soort rivier getild om verder te kunnen. We wilden immers zo ver mogelijk komen. Heel goed dat we dat gedaan hebben, want daar in de verte stonden ze. Hele kleine roze vlekjes op dunne poten. Lang leve de telelens kon ik ze beter zien, echte wilde flamingo's! Hoe leuk is dat! Daar wilde, vooral ik, natuurlijk dichterbij komen. Op de fiets was geen optie aangezien de volgende rivier veel te diep was om met fiets over te steken. Gelukkig zijn er de zandbanken waarover we naar de flamingo's kunnen wandelen. Heerlijk om door een klein laagje zeewater te wandelen met overal waar je kijkt een mooi uitzicht. Flamingo's zijn echt supergrappig om te zien met die dunne poten en hun lange flexibele nek. Daar een tijdje gekeken naar deze flamintastische beesten en toen doorgelopen naar een zandbank die boven water uitstak. Op dat idyllische plekje hebben we een paar drankjes genuttigd voordat we begonnen aan onze terugtocht. Op de terugweg kwamen we weer langs de flamingo's en we hadden geluk! Ze vlogen een stukje, wat een grappig gezicht is dat! Ze lijken dan net zo'n uitgerekte plastic kip die honden wel eens krijgen om mee te spelen (sorry voor de vergelijking). Na de flamingo's was het tijd om de linkerkant van het eiland te verkennen. Net buiten het dorp fietsen we langs de landingsbaan, een strook harde grond waar de vliegtuigjes op kunnen landen. Menig vliegtuigspotter zou hier een middagje willen doorbrengen, je kunt de vliegtuigen bijna aanraken als ze landen. Geduld is dan wel nodig, want veel landen en stijgen er hier niet. Op het uiterste puntje van het eiland hebben we samen genoten van een mooie zonsondergang ♥ Daarna was het tijd onze bolides weer in te leveren en verder te gaan met chillen. Wat overigens elke middag een spektakel was. Waar wij op het strand lagen, kwamen elke middag rond 4 uur de vissersbootjes terug. Hun vangst werd dan vanuit hun bakken aan boord overgeplaatst naar bakken die met een fiets (hoe kan het ook anders) naar de koper gebracht werd. Vanalles zagen we voorbijkomen, roze vissen, witte vissen, kleine vissen, inktvissen en een hele grote vis die Frank vast heeft gehad. Elke middag weer leuk om te zien! Zo hebben wij ons opperbest vermaakt op Isla Holbox. Het blauw van Bacalar lonkt nog steeds, maar onze reis is nog lang dus ongetwijfeld dat die blauwe Caribische zee aanstaande is. Eerst gaan we ons verdiepen in het citylife van Yucatan. Onze volgende stop is Valladolid. Vanaf dat plaatsje gaan we de Chichén Itza en een paar cenotes bezoeken. In de bus waren we onze telefoons aan het uitlachen, haha ze snappen er niks meer van. Kpn bleef maar welkomsberichten sturen en de klok stond ineens een uur terug. Toen de klok in ons hotel dezelfde tijd aangaf... hoorden we onze telefoons lachen