Bienvenido a México

Een paar maanden geleden...
We gaan op reis! Naar Zuid Amerika :-) Waar naartoe precies, geen idee.. Er is zoveel moois :) Omdat het hebben van een startpunt en een reisrichting toch wel handig is, kiezen we dit aan de hand van de familie van Frank. Als startpunt kiezen we voor Mexico waar de roots van Frank z'n tante liggen en vandaar reizen we richting Argentinië waar de oom van Frank woont. Of we daar ook echt gaan komen, weten we pas aan het einde van onze reis :D

Een heel ietsje later...
Als na vier jaar het einde van mijn studie eindelijk in zicht komt, is het tijd om de reisplannen concreter te maken. Oftewel op zoek naar een ticket en een datum om naar uit te kijken. Vliegen naar Mexico is het goedkoopste wanneer we op Cancun vliegen. Voor 19 november wordt een directe vlucht aangeboden vanaf Brussel voor een prima prijs. Dat we beiden niet weten waar in Mexico Cancun precies ligt en er geen rekening mee gehouden hebben dat Brussel iets anders aan te rijden is dan Schiphol... ach kleinigheidje heb je al gauw. We hebben een enkeltje en een datum om naar uit te kijken en het aftellen kan beginnen! Dat er op het ticket staat dat je Mexico alleen welkom bent met een retour ticket is een ander dingetje. Toch maar even wat vragen bij de ambassade neergelegd. Het blijft een risico, maar als we dmv boekingen in andere landen kunnen aantonen dat we niet willen blijven mogen we waarschijnlijk wel door de douane :-)

Twee dagen voor vertrek...
Dag 1 van mijn onbetaald verlof is ingegaan. De benodigde vaccinaties zijn gehaald, de reisdocumenten zijn binnen en alles wat rest is inpakken. Kleinigheidje is dat we nog maar 1 backpack hebben.. Na een korte speurtocht kan Frank 8 uur voor vertrek de backpack van Rogier ophalen in Nieuw Lekkerland (Machi Danki). Hoppa spullen erin en we zijn klaar voor vertrek!

Gelukkig zijn paps en mams zo lief om de wekker in het holst van de nacht af te laten gaan, zodat ze ons op Zaventem konden brengen. Natuurlijk hadden ze deze laatste uren met ons in 2017 ook niet willen missen :p

19 november - Bienvenido a Mexico
Elf uur later en zes uur vroeger zette ons vliegtuig de landing in. Het moment van de waarheid brak aan, willen ze ons met een enkeltje het land in laten gaan of wordt het ter plekke een veel te duur terugticket boeken? Met de rij hadden we geluk, er ging net een nieuwe line open waardoor we redelijk snel bij een dame aan het loket stonden. De paspoorten werden gescand en wij werden gescand. Die blonde meid, daar kunnen we niets mee zal ze gedacht hebben. Over Frank werd anders gedacht... Trabajo? Trabajo? Nee, tourism. Trabajo? Nee, tourism, backpacken. Met enige tegenzin besloot ze dat Frank hier toch niet kwam om te werken en zette ze de stempels :-) jejjjj, hindernis 1 overleefd! De tassen konden we gelijk van de band vissen. Nu alleen nog langs costumar control en dan via een ATM naar de bus die ons in Playa Del Carmen gaat brengen.

Dag kou, hallo zon! Aan deze temperatuur hoeven wij niet te wennen. Heerlijk zeg! In Playa werden we hartelijk verwelkomd door Franks oom en tante. Zij zijn hier toevallig ook en we verblijven de eerste dagen bij hen. Met volle bepakking zijn we vervolgens het erg gezellige 5th avenue overgelopen naar een leuk restaurant. Bier en guacamole it is! Het bier smaakte fantastisch en de guacamole... Holy Moly, ze maken het aan tafel klaar! Van alle soorten die we ooit op hebben (geloof ons, het zijn er veel) overtreft deze alles! Heerlijk! De rest van het Mexicaanse eten dat geserveerd werd beloofd overigens veel goeds voor de komende weken :-)

Na onze reisdag van gisteren was het de eerste echte dag tijd om Playa te verkennen. Zwemspullen aan, handdoeken mee en gaan! Zonnen, biertjes drinken, wandelen, zwemmen, 3 regendruppels op onze huid zien verdampen oftewel Genieten (met grote G) :p

Coba & Tulum
Met de huurauto zijn we met z'n vieren op pad gegaan. Eerst naar Coba, een oude Mayastad die ooit in de jungle gevestigd is. Het complex bestaat uit meerdere groepen Mayatempels. Niet allemaal even indrukwekkend, maar zeker allemaal de moeite waard. Zeker als je de verhalen rondom de groepen hoort. Het Mayavolk was echt een ingenieus volk dat ver voor liep op de rest van de beschaving in die tijd. De belangrijkste mensen werden in het dorp begraven en geëerd met een grafsteen zo groot als wij mensen nu zijn. Daarop stond afgebeeld wat die persoon belangrijk maakte. Buiten het dorp staat een bouwwerk met ronde vormen dat bijzonder veel weg heeft van de sterrenwacht dat wij nu kennen. In dit observatory werd toen al de hemel in de gaten gehouden en het diende tegelijkertijd als handelspost/ soort douane om door te reizen. Best slim al zeg ik het zelf.
Wij waren die dag trouwens ook best slim :p Want om te voorkomen dat we in een meute met gids mee toeristen terechtkomen bepaalden wij onze route door te gaan waar zij niet gingen. Alleen bij de hoogste en daardoor meest indrukwekkende tempel waren we met meerdere mensen. Deze 42 meter hoge tempel mochten we beklimmen, wat bijzonder is gezien de slijtage die de vele voetstappen kunnen veroorzaken. Nu ik hierover nadenk besef ik me des te meer hoe knap ze de tempel ooit gebouwd hebben. Hier kan menig bouwer een voorbeeld aan nemen. Overigens ook respect voor de kleine Mayamensen die deze tempel beklommen. Geen idee of ze dit dagelijks deden, maar het was een flinke workout zo in de brandende zon. Eenmaal boven gekomen was het uitzicht bijzonder. Van het hele tempelcomplex was enkel 1 topje van een ruïne te zien. De rest verdween in de jungle van Coba. Alsof het er niet was!

Na Coba zijn we naar Tulum gegaan om daar eerst een hapje te eten. Onderweg nog gestopt om een kokosnoot te drinken en te eten. Na de lunch, uiteraard inclusief guacamole, zijn wij afgezet bij de ruïnes van Tulum. Een Mayacomplex dat zich aan de zee bevindt. Het was vooral gericht op overzeese handel. Een plaatje om te zien. Omdat we vrij kort voor sluitingstijd daar waren, zijn we door het complex geracet. Genoeg tijd om te genieten van al het moois, inclusief de fotografische leguanen die in de kanonnen lagen te chillen :)

Cenote Azul en Akumal
Vandaag wederom on tour! Op naar onze eerste echte cenote. We waren eerder al bij een cenote geweest die door Google maps als cenote werd aangeduid. Een mooie plaats om te zijn, maar niet zo mooi als een cenote kan zijn. Cenote Azul leek uit een sprookjesboek te komen. Een paradijselijke plaats waar we konden zwemmen in helder water. Tijdens het pootje baden kregen we een gratis fishspa behandeling van de visjes die daar rondzwemmen. Daar heb ik me vooral mee beziggehouden terwijl de rest aan het snorkelen was. Een heerlijke plaats om te mogen zijn.
Na de cenote zijn we naar Akumal beach gereden. Daar aangekomen bleek dat het strand bekend stond om de schildpadden die daar zwemmen. Iets met tours en verplichte zwemvesten om het rif te beschermen hebben we overgeslagen. Achteraf bleek dit een prima keuze te zijn. Wat kan de onderwaterwereld mooi zijn. Een schildpad zwom ons tegemoet en stoorde zich totaal niet aan ons terwijl hij zijn avondeten at. Frank en Jan hebben op hun snorkelontdektocht nog meer schildpadden, vissen en een soort grote snoek gespot. Gaaf!

Bacalar
De laatste twee dagen dat we de auto hebben gingen we naar Bacalar. Een paradijs, vergelijk het met de Maladiven alleen dan betaalbaar. Vanaf het eerste moment dat we het Azul blauwe meer zagen was het enige wat we dachten, wowh wat is dit mooi! Ons hotel lag aan het water wat het plaatje compleet maakte. Heel veel meer dan genieten van het uitzicht, zwemmen, eten en drinken kunnen je er niet. Dat is dan ook waar we ons mee bezig hebben gehouden. We hebben een bootje met gids gehuurd en zijn 's ochtends het meer opgegaan. Werkelijkwaar overal een prachtig uitzicht met kristalhelder water dat zo in een blauw geverfd zwembad zou kunnen staan. Het bootje heeft ons langs een aantal cenotes gebracht. De kleur van het water veranderd daar van Azul blauw in diep donkerblauw. Bizar om te weten dat het water in zo'n cenote ineens tot 120 meter diep gaat. Oftewel als je daar het water in springt zul je de eerste 120 meter onder je geen bodem voelen terwijl je 100 meter naar links gewoon in het water kunt staan. Heel apart, een bijzonder stukje moeder natuur. Het hoogtepunt van onze trip lag voor ons bij het canal de los piratas. Dit is een smalle doorgang waar de piraten vroeger doorheen kwamen. Doordat het water daar vrij ondiep is, zijn de kleuren prachtig. Het water is zo helder dat het echt lijkt alsof je in een (heel groot) zwembad staat. Daar zijn we even uit het bootje gezet zodat de man van het bootje ergens anders nog wat geld kon verdienen met zijn bootje en wij langer konden genieten. Oftewel, een win win situatie XD
Na dit heerlijke tripje zijn we bij Cocalitas terecht gekomen, een beachclub waar ze een schommel in het water hebben gezet. Hoe fantastisch is dat?! Ik vind het iig geniaal en heb heerlijk geschommeld :D En dat is in het water nog best een kunst! Heerlijke middag die we hebben afgesloten met.... Cervesas & guacamole!

Isla Cozumel
Na de pracht van Bacalar was het tijd voor de pracht van de onderwaterwereld. Isla Cozumel ligt in het Maya rif en staat hierom bekend. Met de ferry vertrokken we van Playa naar Isla Cozumel en kwamen we er achter dat er een Ironman triatlon gaande was. Mensen, wat een respect voor deze groep! In de hitte even een Ironman aftikken. Ik schuw een sportieve uitdaging over het algemeen niet, maar dit is wel een uiterste zeg! Diep respect, zeker als je bedenkt dat de eerste rond kwart over 7 vertrekt en er 8 uur over doet (180 km fietsen, 4,5 km zwemmen in zee en een marathon hardlopen). De laatste deelnemer mag daarentegen om 01:25 finishen en zou dan dus ongeveer 17,5 uur aan het sporten zijn. Damn!! Gelukkig stond voor ons alleen een beetje snorkelen, wat drankjes drinken en chillen op een handdoek op het programma... We hadden gehoopt veel mooie vissen te kunnen zien, maar dat liep even anders. Door de Ironman was het deel waar wij heen wilden dicht. We zijn zover als mogelijk gegaan, maar helaas was het koraal daar te ver uit de kust om het zonder tourbootje te kunnen zien. Chillen op de handdoek ging mij echter als vanzelfsprekend goed af en Frank heeft met z'n oom nog een paar dappere pogingen gedaan om wat moois te spotten in zee. Helaas zonder veel resultaat. De winst van de dag is alsnog een mooie zeester (tof om in zee te zien), een paar visjes en kleine kwallen. Niet waar we voor kwamen, maar alsnog genoten van deze mooie dag! Wat ook de laatste dag was die wij met Jan en Magali doorbrachten. Na een weekje Playa Del Carmen hebben we onze reis voortgezet naar Isla Holbox.